Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sahman — is. Qayda, səliqə, düzgün vəziyyət, qaydada, səliqədə olma. Ev sahmanda idi. Üst başı sahmandadır. – Qız uşağının paltarı sahmanda idi, başında abı kəlağayı, əynində gödək kofta vardı. M. C.. Hər gün usta buruqlara baş çəkib gəzər; Quyuları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sər-sahman — is. Səliqə, qayda, nizam. Üst başını sər sahmana salmaq. Otaqda sərsahman yaratmaq. – Şəhərdə sakin olduqdan sonra Nurcahan xala evin sər sahmanı ilə məşğul olardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərtib — is. <ər.> 1. Ayrı ayrı hissələri, şeyləri seçib birləşdirərək tam bir şey əmələ gətirmə, düzəltmə, yaratma. Dərsliyin tərtibi. Smeta tərtibi. Lüğət tərtibi. – İş məntəqələri, zavodlar, sexlər, emalatxanalar öz planlarını gözdən keçirir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mizan — is. <ər.> 1. Çəki aləti, tərəzi. Əl mizan, göz tərəzi. (Ata. sözü). Hər nə çəksən, çək, bəradər, çəkmə düz mizanını; Çəkmə sən millət qəmin, çəkmə, çək öz qəlyanını. M. Ə. S.. 2. Qayda, nizam, səliqə, sahman. <Otaqları> nəfis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təvənə — I (Salyan) səliqə, səliqə sahman. – Ay bala, evi eşiyi təvənədən salmo:un. – Öyə eşigə baxmassan, təvənədən düşər II (Salyan) minnət. – Mən niyə oları dolandırmalıyam, təvəniyə qalıblar? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tığ — I (Ağcabədi, Ağdam, Borçalı, Culfa, Gədəbəy, Xanlar, Qazax, Laçın, Meğri, Ordubad, Şəmkir, Şuşa, Tovuz, Zəngilan) böyük topa. – Bıra bir tığ odun yığmışam (Zəngilan); – Həsəngil tığ peyin daşıdılar bostana (Cəbrayıl); – Ordakı qartof tığları… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yör-yöndəm — is. dan. 1. Xarici görünüş; sir sifət, qiyafət. Pasının qırmızı üzü daha da qızardı: – Qadam sənin yörünə yöndəminə, – dedi. S. R.. 2. Səliqə, sahman, qayda. ◊ Yör yöndəmə salmaq – qaydaya (səliqəyə, sahmana) salmaq, abıra mindirmək. Odur ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
